Dus, wat is het?
Internet Protocol v4 en v6 (IPv4 & IPv6) zijn protocollen om apparaten in het netwerk een adres te geven zodat deze onderling en via het internet kunnen communiceren. IPv4 is een oudere en beperkte manier om IP-adressen te genereren terwijl er met IPv6 bijna oneindig veel IP-adressen gegenereerd kunnen worden.
Een huis heeft een adres. Vroeger kon je iedereen in dat huis (IPv4) hiermee bereiken. Dat was vroeger vet handig. Tegenwoordig heeft iedereen GPS-coördinaten als locatie (IPv6). Zo kun je IPv4 versus IPv6 vergelijken met elkaar. Dit maakt IPv6 iets complexer maar het komt in principe op hetzelfde neer.
Waar dient een IP-adres eigenlijk voor?
Een postbode weet jouw huis niet te vinden zonder adres. Zo werkt een computer die ook met het internet praat. Elk netwerk heeft zijn eigen publieke (externe) IP-adres en op dat netwerk heeft elk apparaat zijn eigen interne IP-adres.
Op interne netwerken geldt meestal een IP-adres wat lijkt op 192.168.1.0. Dit is een voorbeeld van een IPv4 adres, adressen die gereserveerd zijn door RFC1918 voor privénetwerken. RFC1918 is een document waarin dit specifieke protocol precies staat beschreven. Dankzij IP-adressen weten apparaten de juiste route naar de eindbestemming te vinden, bijvoorbeeld een server van een website, en kunnen apparaten elkaar horen en zien op een privénetwerk.
Waarom zijn er twee soorten IP-adressen?
Op IPv4 kunnen maximaal 4,3 miljard apparaten een uniek adres krijgen, omdat dit aantal unieke adressen vroeg of laat op zou raken is IPv6 ontwikkeld. Met IPv6 kunnen er heel veel adressen worden toegewezen. 340 met 36 nullen aan adressen om precies te zijn. En dat is maar goed ook, want denk er maar eens aan dat alle bedrijven en huishoudens een eigen netwerk hebben. Al deze netwerken hebben een eigen, uniek IP-adres om op die manier te communiceren met het internet. Niet zo gek dus dat die 4,3 miljard adressen langzaam maar zeker op beginnen te raken.
Wat is het verschil tussen IPv4 en IPv6?
Het verschil tussen IPv4 en IPv6 zit hem in de lengte van het IP-adres. IPv4 werd in 1983 uitgevonden, een tijd waarin de digitale wereld er nog anders uitzag en we ook nog niet zoveel IP-adressen nodig hadden. IPv4 is een 32-bits adres en IPv6 is een 128-bits adres. Een voorbeeld van een 32 bits-adres is 192.168.1.1. Het zijn 4 getallen tussen de één en 255. Een IPv6 adres daarentegen heeft zowel letters als cijfers en is gebaseerd op hexadecimale notatie. Veel groter en complexer dus, zie maar:
2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334 (wat een nummers 😖).
Conclusie
De oude vertrouwde IPv4 adressen raken op. Daarom is er een nieuwere manier van IP-adressen bouwen bedacht: IPv6. Tot de volgende keer!
